Ortografia – Strona główna

O kursie

Zasady pisowni „ó”

„Ó” PISZEMY WTEDY, KIEDY WYMIENIA SIĘ NA „O” LUB „E” W INNYCH FORMACH DANEGO WYRAZU LUB W WYRAZACH POKREWNYCH, NP.:

dróżka – droga

brzózka – brzezina

szósty – sześć

przód – przodem

wiózł – wiezie

zawód – zawody

piórko – pierze

siódmy – siedem

pokój – pokoje

dwór – dwory

„Ó” PISZEMY W ZAKOŃCZENIACH -ÓW, -ÓWKA, -ÓWNA, WYSTĘPUJĄCYCH JAKO KOŃCÓWKA LUB CZĘŚĆ PRZYROSTKA, NP.:

Piotrków, Kraków, Bytów,

chłopców, orzechów, krajów,

złotówka, leśniczówka, kreskówka,

Rodziewiczówna, młynarzówna.

„Ó” PISZEMY NA POCZĄTKU NIEWIELU WYRAZÓW, NP.:

ósmy, ósemka, ówdzie, ówczesny, ów

WYJĄTKI: SKUWKA, ZASUWKA, OKUWKA, ZAKUWKA

Zasady pisowni „u”

„U” PISZEMY W WIĘKSZOŚCI WYRAZÓW W JĘZYKU POLSKIM, KTÓRE NALEŻY ZAPAMIĘTAĆ.

audycja, gumka, rzut, autor, bluzka, kałuża, wujek, żubr, żuraw, drużyna, burza, głuchy, kożuch, kukułka, pauza, lektura, reguła, trudny, już, kultura, duży, drużyna, tłusty, trudny, biurko, bluzka.

„U” PISZEMY W ZAKOŃCZENIACH CZASOWNIKÓW:

-UJĘ, -UJESZ, -UJE.

„U” PISZEMY W RÓZNYCH FORMACH CZASOWNIKÓW TYPU:

KUĆ, SNUĆ, PSUĆ.

Zasady pisowni „ch”

„CH” PISZEMY ZAWSZE NA KOŃCU WYRAZÓW, NP.:

słuch, brzuch, na ulicach, mech, zamach, gmach, pech, o samochodach, o książkach, strach

Wyjątek: druh

„CH” PISZEMY PO LITERZE „S”, NP.:

schronisko, schlebiać, schemat, schudnąć, schody, schyłek, schab, wschód, schemat

„CH” PISZEMY WTEDY, KIEDY WYMIENIA SIĘ NA „SZ” W INNYCH FORMACH DANEGO WYRAZU LUB W WYRAZACH POKREWNYCH, NP.:

mucha – muszka

sucho – suszyć

głuchy – głuszyć

ucho – uszy

Zasady pisowni „h”

„H” PISZEMY WTEDY, KIEDY WYMIENIA SIĘ NA: G, Ż, Z,DZ, W INNYCH FORMACH DANEGO WYRAZU LUB W WYRAZACH POKREWNYCH, NP.:

wahać się – waga

druh – drużyna

błahy – błazen

wataha – watadze

„H” PISZEMY W ROZPOCZYNAJĄCYCH WYRAZACH CZĄSTKACH:

HIPO-, HIPER-, HYDRO-, HEKTO-, NP.:

hipoteza, hipodrom,

hiperbola, hiperinflacja,

hydrologia, hydrofor,

hektolitr, hektopaskal,

„H” WYSTĘPUJE W WIELU WYRAZACH OBCEGO POCHODZENIA, NP.:

Homer, Holandia, Hellada

Sahara, Hades, Mahomet

Himalaje, Hannibal

Zasady pisowni „rz”

„RZ” PISZEMY PO SPÓŁGŁOSKACH: B, P, D, T, G, K, CH, J, W, NP.:

przemoc, brzuch, przyroda, przyrząd, drzemać, wyprzedaż,

przekonanie, brzmienie, brzydota, zatrzymać, trzeba, drzwi,

zedrzeć, krzak, zakrzepnąć, grzmot, grząski, chrzest,

odchrząknąć, zajrzeć, dojrzały, wrzawa, wrzątek

Wyjątki: KSZTAŁT, PSZENICA, PSZCZOŁA, WSZYSTKO, ZAWSZE, BOGATSZY, LEPSZY, KRÓTSZY, NAJMOCNIEJSZY, SKĄDŻE, MÓWŻE, ODŻYWIĆ, ODŻYĆ, OBŻERAĆ

„RZ” PISZEMY W ZAKOŃCZENIACH –ARZ, –ERZ, –MIERZ, –MISTRZ
WYSTĘPUJĄCYCH JAKO KOŃCÓWKA LUB CZĘŚĆ PRZYROSTKA, NP.:księgarz, bajarz, pisarz,rycerz, pasterz, harcerz,kątomierz, Kazimierz,zegarmistrz, ogniomistrz.

RZ” PISZEMY WTEDY, KIEDY WYMIENIA SIĘ NA „R” W INNYCH FORMACH DANEGO WYRAZU LUB W WYRAZACH POKREWNYCH, NP.:

starzec – starość

marzec – marca

dobrze – dobry

tworzyć – twórca

Zasady pisowni „ż”

„Ż” PISZEMY W WIELU WYRAZACH, KTÓRYCH PISOWNIĘ TRZEBA ZAPAMIĘTAĆ.

ciężki, drożdże, duży, inżynier, jeż, każdy, krzyżówka, księżyc, łóżko, mnożenie, mężczyzna, nożyce, podróż, pożytek, strażak, wieża, żaden, żarówka, żądać, żeglarz, żelazko, życiorys, gżegżółka, piegża, żółty, żniwo, żywot, żakiet, żorżeta, żal, mżawka, spiżarnia, żeński.

„Ż” PISZEMY W PARTYKUŁACH, – ŻE, -Ż, NP.:

także, cóż, gdyż, czyż, któż, tenże

Ż” PISZEMY WTEDY, KIEDY WYMIENIA SIĘ NA: G, DZ, H, Z, Ź, S, W INNYCH FORMACH DANEGO WYRAZU LUB W WYRAZACH POKREWNYCH, NP.:

trwożnie – trwoga,

mosiężny – mosiądz,

drużyna – druh,

mrożony – mróz,

zakażenie – zakaźny,

niżej – nisko

„Ż” PISZEMY PO LITERACH: L, Ł, R ORAZ W WYRAZACH ZAPOŻYCZONYCH PO N, NP.:

lżejszy, małżeństwo, oskarżenie,

aranżacja, rewanż, oranżada, branża

„Ż” PISZEMY NIEKIEDY W ZAKOŃCZENIACH:

-aż – reportaż, sprzedaż,

-eż – młodzież, kradzież